sinds tijden

Hallo iedereen,

Na anderhalf jaar toch maar weer wat op dit blog gooien zoals beloofd.
Lokale tijd 0430 voor de kust van Denemarken onderweg naar Eemshaven.
Het is een rustige wacht en heb even niks te doen dus maar even aan dit bericht gevonden.

Ik ben nu ongeveer 2 weken aan boord en begin weer terug in het ritme van het varen te komen.
We zijn deze 2 weken erg druk geweest en het is daarom weer fijn om een stuk te varren.

Na 3 uur vliegen landen ik s’avonds op het vliegveld van Turku waar ik mijn eerste probleem al ondervond. Ik zou daar opgehaald worden door een taxi die mij naar het schip zou brengen. Echter op het vliegveld kon ik nergens iemand vinden die een bordje bij zich had met daarop mijn naam dan wel die van Spliethoff. Na een half uur wachten besloot ik toch maar even naar Spliethoff te bellen om te vragen hoe nu verder. Zij vertelde me dat ik even met de agent (tussenpersoon plaatselijke haven en schip) contact op moest nemen. Na een kort gesprek met de agent vertelde mij dat er wel zeker een taxi stond maar weer was weg gegaan omdat ik er niet geweest zou zijn en ook niet in het vliegtuig gezeten zou hebben.
Maar de beste mevrouw zou weer omkeren om me alsnog op te halen op het vliegveld. Na een kleine 20 minuten zag ik een taxi aankomen en hoopvol liep ik er op af. Dit bleek ook daadwerkelijk mijn taxi te zijn. Vol enthousiasme stapte ik in omdat de rit 1.5 uur zou duren en zo nog wat van Finland zou kunnen zien.
Echter was dit te mooi om waar te zijn en werd ik 10 minuten voor aankomst enigszins verward wakker.

Eenmaal aan boord werd mij een hut toegewezen. Ik slaap in een redelijk grote hut en ook nog in m’n eentje dus dat is wel heel fijn.

Het schip was bezig met het lossen van China klei. Deze klei wordt gebruikt voor tandpasta en voor het glimmende effect op tijdschriften.
De volgende ochtend stond ik dus fris en fruitig met een bezem in het onderruim de lading aan te vegen. Het bleek al snel dat deze klei niet de meest plezierige lading is om mee te nemen. Het is heel fijn dus stoft makkelijk en wanneer het nat wordt is het ook gelijk heel glad.
Na 2 dagen in Rauma te hebben gelegen vertrokken we naar Imko waar de overige klei werd gelost. Vanaf hier zouden we weer terug gaan naar Rauma om papier te laden.
De grote schoonmaak kon beginnen. Gewapend met bezems, trekkers, brandslangen, hogedrukreinigers ging iedereen het ruim in om deze schoon te maken. Een flinke klus waar de toch zeker een volle dag mee bezig zijn geweest.

Toen we weer in Rauma aankwamen kon het laden van papier gelijk beginnen. Dit schip heeft aan de zijkante 4 enorme liften zitten. Deze worden via de kade gevuld met rollen papier en vervolgens door heftrucs in het ruim verspreid. Voor de officier van de wacht is er dan weinig te doen. Deze staat tijdens het laden en kijkt of alles goed gaat.

Na 2 dagen was al het papier geladen en vertrokken we naar Uusikaupunki wat op 2 uur varen van Rauma ligt. Hier kwamen we s’ nachts aan. Voordat we konden beginnen met laden kwamen er eerst nog survayers langs die de ruimen bekeken en na gingen of deze voldeden aan de eisen voor het laden van kunstmest. Nadat dit gedaan was kon het laden van 3000 Ton kunstmest gelijk beginnen. Na 12 uur laden waren we hiermee klaar.
Wat betreft het weer was dat ook wel sterk verbeterd. Toen ik landen op het vliegveld sneeuwde het. En nu kan ik met een T-shirt over dek lopen.

Gisteren hebben we voor Skagen voor anker gelegen om te bunkeren. Dit duurde allemaal erg lang. De bunkerboot had 6 uur vertraging, waardoor we nu niet meer op tijd in Eemshaven aan komen.

In Eemshaven gaan we 85 containers laden en 3 jachten. Daarna zullen we naar Schotland gaan waar we nog meer jachten gaan laden. Al deze jachten worden gelost samen met het papier en kunstmest in Amerika. Wanneer dit allemaal gelost is gaan we zoals het er nu uitziet naar de St. Thomas bij de Carbische Eilanden waar we weer jachten voor Europa gaan laden.

Voor nu zit me wacht erop en ga ik weer even slapen.
Ik zal spoedig weer wat van me laten horen.